Het gesprek met Marjolein begint moeizaam want alle eerdere berichten hebben haar niet bereikt, ook niet vanuit de ambassade in Khartoum (sic).
Het laatste concept van het projectplan wordt op Marjolein’s computer geladen en ze beloofd er serieus naar te kijken en openingen te zoeken voor financiële steun. Nederland financiert “eigenlijk” alleen grote projecten rechtstreeks via de overheid – maar als ik naast de algemene uitleg van het project meld dat VAM geloofd dat de vrouwen na circa 2 jaar eigen inkomen uit het project kunnen verwerven en dat staatssecretaris Knapen gender en water heeft gehandhaafd als prioriteiten, wordt ze enthousiaster.
Ook zij raad aan ook contact te zoeken met CRS (donor via o.a. Cordaid en Icco) en lid te worden van het NGO Forum. Lesha neemt afscheid met de afspraak na het kerst reces weer contact te zoeken.
Lesha krijgt ook sterk de indruk gezien de vragen van Marjolein dat meer water & sanitatie in het programma (wat we naar aanleiding van de workshop ook al vonden) het project meer kans zal geven op financiering door Nederland. Ook de kans dat vrouwen economisch zelfstandiger worden door het programma en zelf geld kunnen verdienen moet er beter in!
Mary is “opgelucht” dat we het Nederlandse consulaat nu eindelijk hebben bereikt, maar Lesha zet een “domper” op de vreugde door te benadrukken dat we er nog lang niet zijn.
Na het nuttigen van de koud geworden lunch, wandelen we terug richting het centrum en besluiten ondanks het tijdstip (na 16.00 uur) toch nog een poging te wagen om CRS en de coördinator van het NGO platform te vinden. Na enig speurwerk en weer navragen, blijkt CRS ongeveer naast het kantoor van GTZ te zitten; er is nog 1 staf medewerkster aanwezig. Zij neemt al onze contact informatie in ontvangst en beloofd haar collega’s te informeren. Ook wijst ze ons de weg naar het kantoor van Tearfund – ook dat ziet er verlaten uit, maar wie blijkt er nog te zijn? Juist: Kelsey Hoppe, de NGO coördinator. We maken dus kennis, krijgen alle informatie en een aanmeldingsformulier voor het nationale NGO platform en een uitnodiging voor de vergadering van het platform, die toevallig de volgende ochtend in Juba plaatsvindt.
Zeer moe maar voldaan arriveren we dan rond 6 uur terug in ons hotel. We eten fastfood: patat en een soort salade; een veel betere keus na onze ervaringen van de vorige dag. Ondertussen bespreken we met zijn vieren de resultaten van vandaag – Elly, Annet en Lesha zijn zeer tevreden – en het programma voor de volgende dag en vullen het NGO aanmeldingsformulier in. Dit alles buiten op het terras terwijl op de achtergrond (nou ja) het televisie journaal meldt dat de registratie voor het referendum goed is verlopen en dat er géén sprake van is dat er rebellen uit Dafur in Juba zouden zijn. Het beeld is natuurlijk zoals altijd genuanceerd (zie de briefing van de volgende dag hieronder).
Wij hebben ook de hele dag in Juba geen onrust of wat dan ook gezien tijdens onze wandeltocht.
Met enige moeite en heen-en-weer gebel met Julius en Alice - omdat de naam van het hotel “verloren” is gegaan - slaagt Lesha er uiteindelijk in een hotel te boeken in Entebbe voor de volgende dag.
Als Mary en Annet naar bed zijn, werken Elly en Lesha nog een uurtje aan de verslagen – zou toch prettig zijn als we morgen een internet verbinding hebben in Uganda!
Dag 7, 11 december 2010
We pakken onze spullen in en gaan ontbijten – deze keer met omelet en dat is een stuk beter.
Bij het afrekenen ontstaat er een zeer onaangename discussie met het hotel over de wisselkoers van de dollar. Als dat niet oplosbaar blijkt en er wat “zwaargewichten” verschijnen, besluiten we dat Mary en Elly vast met hun bagage naar het kantoor van CRS lopen voor de bijeenkomst van het NGO platform die om 10.00 uur begint, Annet wacht in het hotel en Lesha rent naar de bank. De dollarkoers die zij krijgt voor in Soedanese ponden is alleszins redelijk en veel beter dan het hotel beweerde. Afijn opgelost maar een nare ervaring.
Uit alle ervaringen van de afgelopen en volgende dagen de volgende tips voor toekomstige reizigers:
Visa: cash geld nodig kleine coupures. Gemiddeld $ 50 per visum. Wij waren kwijt: Uganda $ 50; Sudan $ 75 + 90 (er uit!); uganda $50; Tanzania $ 50. TGNP kan visa regelen vooraf (erg aan te raden; duurt eindeloos op het vliegveld).
Hotels: cash is het beste. Coupures $100 of $50 (en geen biljetten van voor 2006 en niets erop geschreven of zo). Creditcards: in Sudan helemaal niet. In Uganda en Tanzania alleen visacard en misschien masters; sommigen rekenen dan 5% extra “bankcharge”.
Taxis, visa etc. Lokaal geld of kleine dollar coupures 1, 5, 10 en 20.
Als Annet en Lesha bij CRS arriveren is de vergadering natuurlijk al begonnen ; een behoorlijk grote groep. Er zijn circa 300 NGO’s actief (internationaal en nationaal samen), waarvan er circa 40 nationale tot nu toe zijn geregistreerd. Ze hebben een website en een eigen google Group voor water en sanitatie activiteiten (southern-sudan-wash-ngoforum@googlegroups.com ). Het platform heeft een gekozen steering committee en wordt redelijk ruim ondersteund via CRS en Tearfund (5 personen!). Ze concentreren zich op capaciteit opbouw van de nationale organisaties, informatie uitwisseling en coördinatie richting donoren. Gezien wat er over tafel gaat, lijkt ons lidmaatschap van BKLVA erg nuttig. Uit de notulen: “Agenda: Funding Briefing
CHF: The CHF allocation for 2011 has just started, there was one NNGO present who put in project proposal in the work plan for 2011. An allocation policy paper will come up next week then the proposal will be sent to cluster leagues and the projects will be considered for funding.
5th January 2011 is the deadline for most clusters but 17th January 2011 is the deadline for health cluster. The idea of placing a project in the work plan for 2011 was done in September 2010 so work should start on a plan now for the next years work plan. It is not a complex process for information submission so as to access the CHF fund. CHF paper work is very light and CHF is willing to fund NNGOs.
Basic Services fund:
There weren’t any agencies present receiving any of this fund. It is not open for funding at the moment but 70 to 90 were getting funding through a consortium although non are getting funding directly.
Sudan Recovery fund:
Round 2 of the funding is specific to NNGOs and there was one NNGO present receiving that fund. There’s SRF meetings every month but if there are any updates or concerns , such can be raised to Ivor and he will raise them at the SRF meeting.
MDTF:
None of the members present are receiving funding from MDTF. It will end at the end of next year but there will not be any new funding into it so only the agencies already receiving the fund can benefit from it.
South Sudan development Plan:
Most of the funds will end next year. The government is developing the south Sudan development plan mapping out a way on how the NGO community can assist in the development process and how the government can work in post referendum period.
The development plan timeline: Most of the discussions and agreement on the process is ongoing, initial planning is in December, January will be referendum period, February to March will be drafting and consultation, April is when the dissemination of the plan is scheduled, the major planning conference and drafting of the South Sudan Development Plan is planned for May and June will be when the plan will be submitted to the council of ministers while the donor conference is to take place in mid 2011. A number of workshops were held discussing the process and a briefing note will be shared by Ivor.
There is no consolidated list of funding source. It differs from one donor to another, when the information is available it is shared and circulated.
Referendum Update – Peter Ladu
Extensions for the referendum was extended however there have been challenges especially in Northern Sudan e.g. The government in Northern Sudan apparently instructed the Southern Sudanese public workers in the north to surrender their registration cards in order to receive their salaries.
In the Sudanese embassies, there has been suspected/alleged registration of a lot of foreigners intended to manipulate the percentage.
So far there are 3 millon Southern Sudanese registered in Southern Sudan, 105000 Southern Sudanese registered in Northern Sudan, 230000 Southern Sudanese registered in other countries. The Muslim brotherhood has circulated a document disqualifying the referendum process and the Naivasha agreement.
Any International organization that would wish to participate as an observer can register with the referendum bureau. All that is required is identification as a member of an international agency and letter from the organization. “
Elly en Lesha worden door de chauffeur van CRS naar het vliegveld gebracht. We hebben het gevoel echt te worden “afgezet” als we weer moeten betalen om een exit visum te krijgen (!), maar verder verloopt alles wel soepel ondanks de primitieve omstandigheden op het vliegveld – dat wordt nog wat rond het referendum.
Een vlot vluchtje naar Nairobi, rondje lopen, vlucht naar Entebbe. Ook hier gaat alles vlot en we arriveren eind van de middag bij ons hotel (kwartiertje van het vliegveld) dat een prettige vondst blijkt te zijn: schoon, alles is heel en werkt, gratis wifi internet, vriendelijk personeel en een gezellige tuin.
Daar brengen we dan ook het grootste deel van de avond door in gezelschap van drie VN-ers die in Tsjaad werken voor de vredestroepen. Ons beeld van hun rol en mogelijkheden wordt er niet vrolijker op.
No comments:
Post a Comment